Park Narodowy Talampaya został utworzony w roku 1997 i ma łączną powierzchnię 2138 km².  Od 2000 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako najpełniejszy na świecie lądowy zespół skamielin z okresu triasu. Jako, że znajdujemy się w strefie klimatu pustynnego, amplituda temperatur sięga tu ekstremów od plus 40 stopni latem do -7 zimą. 

Wizyta w parku zapiera dech w piersiach, zewsząd otaczają nas pionowe skały z czerwonego piaskowca o wysokości prawie 200 metrów. Postępująca od wieków erozja nadaje im najbardziej fantazyjne kształty, które można obserwować godzinami.

Przed wejściem znajdziemy siedzibę Centrum Parku, które jest  organizatorem wycieczek, gdyż nie można  już zwiedzać indywidualnie (jak w minionych latach) co ma swoje duże plusy, niestety oprócz ceny.   Po zarezerwowaniu wycieczki na dzień jutrzejszy można udać się na miejsce przeznaczone do biwakowania. Zastaliśmy tam liczne zadaszone ławeczki oraz wyznaczone miejsca dla namiotów. Widać, że zarobione pieniądze są wydawane w bardzo przemyślany sposób a infrastruktura turystyczna stoi tu na wysokim poziomie